ανατίναξη

Greek

Noun

ανατίναξη • (anatínaxi) f (plural ανατινάξεις)

1. blowing up, blasting (act and result)

Declension

declension of ανατίναξη

case     \     number	singular	plural
nominative	ανατίναξη •	ανατινάξεις •
genitive	ανατίναξης •	ανατινάξεων •
accusative	ανατίναξη •	ανατινάξεις •
vocative	ανατίναξη •	ανατινάξεις •
Older or formal genitive singular: ανατινάξεως •

Related terms

• see: ανατινάζω (anatinázo, “to explode”)