αναφωνητό
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Noun[edit]
αναφωνητό • (anafonitó) n (plural αναφωνητά)
Declension[edit]
declension of αναφωνητό
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | αναφωνητό • | αναφωνητά • |
| genitive | αναφωνητού • | αναφωνητών • |
| accusative | αναφωνητό • | αναφωνητά • |
| vocative | αναφωνητό • | αναφωνητά • |
Synonyms[edit]
- κραυγή f (kravgí)
Related terms[edit]
- see: αναφωνώ (anafonó, “to exclaim”)