ανεπάγγελτος

Greek

Etymology

From Koine Greek ἀνεπάγγελτος (anepángeltos).

Adjective

ανεπάγγελτος • (anepángeltos) m (feminine ανεπάγγελτη, neuter ανεπάγγελτο)

1. tradeless, professionless

Declension

Declension of ανεπάγγελτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεπάγγελτος •	ανεπάγγελτη •	ανεπάγγελτο •	ανεπάγγελτοι •	ανεπάγγελτες •	ανεπάγγελτα •
genitive	ανεπάγγελτου •	ανεπάγγελτης •	ανεπάγγελτου •	ανεπάγγελτων •	ανεπάγγελτων •	ανεπάγγελτων •
accusative	ανεπάγγελτο •	ανεπάγγελτη •	ανεπάγγελτο •	ανεπάγγελτους •	ανεπάγγελτες •	ανεπάγγελτα •
vocative	ανεπάγγελτε •	ανεπάγγελτη •	ανεπάγγελτο •	ανεπάγγελτοι •	ανεπάγγελτες •	ανεπάγγελτα •

Related terms

• see: επάγγελμα n (epángelma, “profession”)