ανεπαίσχυντος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ανεπαίσχυντος • (anepaíschyntos) m (feminine ανεπαίσχυντη, neuter ανεπαίσχυντο)
- unashamed
- Antonyms: επαίσχυντος (epaíschyntos), αναίσχυντος (anaíschyntos)
- blameless
Declension[edit]
Declension of ανεπαίσχυντος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανεπαίσχυντος • | ανεπαίσχυντη • | ανεπαίσχυντο • | ανεπαίσχυντοι • | ανεπαίσχυντες • | ανεπαίσχυντα • |
| genitive | ανεπαίσχυντου • | ανεπαίσχυντης • | ανεπαίσχυντου • | ανεπαίσχυντων • | ανεπαίσχυντων • | ανεπαίσχυντων • |
| accusative | ανεπαίσχυντο • | ανεπαίσχυντη • | ανεπαίσχυντο • | ανεπαίσχυντους • | ανεπαίσχυντες • | ανεπαίσχυντα • |
| vocative | ανεπαίσχυντε • | ανεπαίσχυντη • | ανεπαίσχυντο • | ανεπαίσχυντοι • | ανεπαίσχυντες • | ανεπαίσχυντα • |
Related terms[edit]
- επαίσχυντος (epaíschyntos, “shameful”, adjective)