απαρακώλυτος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
απαρακώλυτος • (aparakólytos) m (feminine απαρακώλυτη, neuter απαρακώλυτο)
- unobstructed, free
- Synonyms: ανεμπόδιστος (anempódistos), ακώλυτος (akólytos)
Declension[edit]
Declension of απαρακώλυτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απαρακώλυτος • | απαρακώλυτη • | απαρακώλυτο • | απαρακώλυτοι • | απαρακώλυτες • | απαρακώλυτα • |
| genitive | απαρακώλυτου • | απαρακώλυτης • | απαρακώλυτου • | απαρακώλυτων • | απαρακώλυτων • | απαρακώλυτων • |
| accusative | απαρακώλυτο • | απαρακώλυτη • | απαρακώλυτο • | απαρακώλυτους • | απαρακώλυτες • | απαρακώλυτα • |
| vocative | απαρακώλυτε • | απαρακώλυτη • | απαρακώλυτο • | απαρακώλυτοι • | απαρακώλυτες • | απαρακώλυτα • |