απραξία

See also: ἀπραξία and ἀπραξίᾳ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἀπρᾱξίᾱ (aprāxíā).

Noun

απραξία • (apraxía) f (plural απραξίες)

1. inaction, idleness

Declension

declension of απραξία

case     \     number	singular	plural
nominative	απραξία •	απραξίες •
genitive	απραξίας •	—
accusative	απραξία •	απραξίες •
vocative	απραξία •	απραξίες •

Related terms

• απρακτώ (apraktó, “to idle”)
• άπρακτος (ápraktos, “idle”, adjective)

Further reading

• απραξία - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.