απροσάρτητος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
απροσάρτητος • (aprosártitos) m (feminine απροσάρτητη, neuter απροσάρτητο)
- (geography) unannexed
- Antonym: προσαρτημένος (prosartiménos)
Declension[edit]
Declension of απροσάρτητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απροσάρτητος • | απροσάρτητη • | απροσάρτητο • | απροσάρτητοι • | απροσάρτητες • | απροσάρτητα • |
| genitive | απροσάρτητου • | απροσάρτητης • | απροσάρτητου • | απροσάρτητων • | απροσάρτητων • | απροσάρτητων • |
| accusative | απροσάρτητο • | απροσάρτητη • | απροσάρτητο • | απροσάρτητους • | απροσάρτητες • | απροσάρτητα • |
| vocative | απροσάρτητε • | απροσάρτητη • | απροσάρτητο • | απροσάρτητοι • | απροσάρτητες • | απροσάρτητα • |
Related terms[edit]
- προσαρτώ (prosartó, “to annexe, to append”)
Further reading[edit]
- απροσάρτητος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.