ασυνάρτητος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ασυνάρτητος • (asynártitos) m (feminine ασυνάρτητη, neuter ασυνάρτητο)
Declension[edit]
Declension of ασυνάρτητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ασυνάρτητος • | ασυνάρτητη • | ασυνάρτητο • | ασυνάρτητοι • | ασυνάρτητες • | ασυνάρτητα • |
| genitive | ασυνάρτητου • | ασυνάρτητης • | ασυνάρτητου • | ασυνάρτητων • | ασυνάρτητων • | ασυνάρτητων • |
| accusative | ασυνάρτητο • | ασυνάρτητη • | ασυνάρτητο • | ασυνάρτητους • | ασυνάρτητες • | ασυνάρτητα • |
| vocative | ασυνάρτητε • | ασυνάρτητη • | ασυνάρτητο • | ασυνάρτητοι • | ασυνάρτητες • | ασυνάρτητα • |
Related terms[edit]
- ασυναρτησία f (asynartisía, “incoherence”)
Further reading[edit]
- ασυνάρτητος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.