ασυντρόφιαστος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ασυντρόφιαστος • (asyntrófiastos) m (feminine ασυντρόφιαστη, neuter ασυντρόφιαστο)
- unaccompanied, companionless
- Synonym: ασυντρόφευτος (asyntrófeftos)
Declension[edit]
Declension of ασυντρόφιαστος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ασυντρόφιαστος • | ασυντρόφιαστη • | ασυντρόφιαστο • | ασυντρόφιαστοι • | ασυντρόφιαστες • | ασυντρόφιαστα • |
| genitive | ασυντρόφιαστου • | ασυντρόφιαστης • | ασυντρόφιαστου • | ασυντρόφιαστων • | ασυντρόφιαστων • | ασυντρόφιαστων • |
| accusative | ασυντρόφιαστο • | ασυντρόφιαστη • | ασυντρόφιαστο • | ασυντρόφιαστους • | ασυντρόφιαστες • | ασυντρόφιαστα • |
| vocative | ασυντρόφιαστε • | ασυντρόφιαστη • | ασυντρόφιαστο • | ασυντρόφιαστοι • | ασυντρόφιαστες • | ασυντρόφιαστα • |
Further reading[edit]
- ασυντρόφιαστος - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only], Centre for the Greek language