ασύντακτος

Greek

Adjective

ασύντακτος • (asýntaktos) m (feminine ασύντακτη, neuter ασύντακτο)

1. Alternative form of ασύνταχτος (asýntachtos)

Declension

Declension of ασύντακτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασύντακτος •	ασύντακτη •	ασύντακτο •	ασύντακτοι •	ασύντακτες •	ασύντακτα •
genitive	ασύντακτου •	ασύντακτης •	ασύντακτου •	ασύντακτων •	ασύντακτων •	ασύντακτων •
accusative	ασύντακτο •	ασύντακτη •	ασύντακτο •	ασύντακτους •	ασύντακτες •	ασύντακτα •
vocative	ασύντακτε •	ασύντακτη •	ασύντακτο •	ασύντακτοι •	ασύντακτες •	ασύντακτα •

Further reading

• ασύντακτος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language