αὐτοκρατείραιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /au̯.to.kra.těː.rai̯n/ → /aɸ.to.kraˈti.rɛn/ → /af.to.kraˈti.ren/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /au̯.to.kra.těː.rai̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aʍ.to.kraˈti.rɛn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɸ.to.kraˈti.rɛn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /af.to.kraˈti.ren/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /af.to.kraˈti.ren/

Noun

αὐτοκρᾰτείραιν • (autokrateírain)

1. genitive/dative dual of αὐτοκράτειρα (autokráteira)