θρησκεία

Ancient Greek

Alternative forms

• θρησκείη (thrēskeíē) — Ionic

Etymology

From θρησκεύω (thrēskeúō, “perform religious observances, worship”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tʰrɛːs.kěː.aː/ → /θrisˈci.a/ → /θrisˈci.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰrɛːs.kěː.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tʰre̝sˈki.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /θrisˈci.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /θrisˈci.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /θrisˈci.a/

Noun

θρησκείᾱ • (thrēskeíā) f (genitive θρησκείᾱς); first declension

1. religious worship, ritual
2. religion, service to god

Inflection

First declension of ἡ θρησκείᾱ; τῆς θρησκείᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ θρησκείᾱ hē thrēskeíā	τὼ θρησκείᾱ tṑ thrēskeíā	αἱ θρησκεῖαι hai thrēskeîai
Genitive	τῆς θρησκείᾱς tês thrēskeíās	τοῖν θρησκείαιν toîn thrēskeíain	τῶν θρησκειῶν tôn thrēskeiôn
Dative	τῇ θρησκείᾳ têi thrēskeíāi	τοῖν θρησκείαιν toîn thrēskeíain	ταῖς θρησκείαις taîs thrēskeíais
Accusative	τὴν θρησκείᾱν tḕn thrēskeíān	τὼ θρησκείᾱ tṑ thrēskeíā	τᾱ̀ς θρησκείᾱς tā̀s thrēskeíās
Vocative	θρησκείᾱ thrēskeíā	θρησκείᾱ thrēskeíā	θρησκεῖαι thrēskeîai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• ἐθελοθρησκεία f (ethelothrēskeía)
• ἑτερόθρησκος (heteróthrēskos)
• θρήσκευμα n (thrḗskeuma)
• θρήσκευσις f (thrḗskeusis)
• θρησκευτήριον n (thrēskeutḗrion)
• θρησκευτής m (thrēskeutḗs)
• θρησκεύω (thrēskeúō)
• θρήσκια n pl (thrḗskia)
• θρῆσκος (thrêskos, “religious”)
• θρησκώδης (thrēskṓdēs)
• ἱεροθρησκεία f (hierothrēskeía)
• συνθρησκευτής m (sunthrēskeutḗs)
• συνθρησκεύω (sunthrēskeúō)
• ὑπερθρησκεύω (huperthrēskeúō)

Further reading

• “θρησκεία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “θρησκεία”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers

Greek

Etymology

From Ancient Greek θρησκεία (thrēskeía).

Pronunciation

• IPA^(key): /θriˈsci.a/
• Hyphenation: θρη‧σκεί‧α

Noun

θρησκεία • (thriskeía) f (plural θρησκείες)

1. religion
2. cult

Declension

declension of θρησκεία

case     \     number	singular	plural
nominative	θρησκεία •	θρησκείες •
genitive	θρησκείας •	θρησκειών •
accusative	θρησκεία •	θρησκείες •
vocative	θρησκεία •	θρησκείες •

Coordinate terms

• πίστη f (písti, “faith, belief”)

Related terms

• άθρησκος (áthriskos, “unreligious”)
• αλλόθρησκος (allóthriskos, “of different relition”)
• ανεξιθρησκία f (anexithriskía, “religious tolerance”)
• ανεξίθρησκος (anexíthriskos, “tolerant of religion”)
• αντιθρησκευτικός (antithriskeftikós, “antireligious”)
• αντίθρησκος (antíthriskos, “antireligious”)
• ηθικοθρησκευτικός (ithikothriskeftikós)
• θρησκειολογία f (thriskeiología, “religious studies”)
• θρησκειολόγος m or f (thriskeiológos)
• θρήσκευμα n (thrískevma)
• θρησκεύομαι (thriskévomai)
• θρησκευτικά f pl (thriskeftiká)
• θρησκευτικός (thriskeftikós, “religious”)
• θρησκευτικότητα f (thriskeftikótita)
• θρησκεύω (thriskévo)
• θρησκόληπτος (thriskóliptos, “churchy, devout”)
• θρησκοληψία f (thriskolipsía)
• θρήσκος (thrískos, “pious, devout”)
• ομόθρησκος (omóthriskos, “of same religion”)

Further reading

• θρησκεία on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el