καρτερόν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kar.te.rón/ → /kar.teˈron/ → /kar.teˈron/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kar.te.rón/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kar.teˈron/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kar.teˈron/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kar.teˈron/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kar.teˈron/

Adjective

καρτερόν • (karterón)

1. inflection of καρτερός (karterós):
   1. neuter nominative/accusative/vocative singular
   2. masculine accusative singular