πεπτωκώς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pep.tɔː.kɔ̌ːs/ → /pep.toˈkos/ → /pep.toˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pep.tɔː.kɔ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pep.toˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pep.toˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pep.toˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pep.toˈkos/

Participle

πεπτωκώς • (peptōkṓs) m (feminine πεπτωκυῖᾰ, neuter πεπτωκός); first/third declension

1. perfect active participle of πῑ́πτω (pī́ptō)

Declension

First and third declension of πεπτωκώς; πεπτωκυῖᾰ; πεπτωκός (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πεπτωκώς peptōkṓs	πεπτωκυῖᾰ peptōkuîa	πεπτωκός peptōkós		πεπτωκότε peptōkóte	πεπτωκυίᾱ peptōkuíā	πεπτωκότε peptōkóte		πεπτωκότες peptōkótes	πεπτωκυῖαι peptōkuîai	πεπτωκότᾰ peptōkóta
Genitive		πεπτωκότος peptōkótos	πεπτωκυίᾱς peptōkuíās	πεπτωκότος peptōkótos		πεπτωκότοιν peptōkótoin	πεπτωκυίαιν peptōkuíain	πεπτωκότοιν peptōkótoin		πεπτωκότων peptōkótōn	πεπτωκυιῶν peptōkuiôn	πεπτωκότων peptōkótōn
Dative		πεπτωκότῐ peptōkóti	πεπτωκυίᾳ peptōkuíāi	πεπτωκότῐ peptōkóti		πεπτωκότοιν peptōkótoin	πεπτωκυίαιν peptōkuíain	πεπτωκότοιν peptōkótoin		πεπτωκόσῐ / πεπτωκόσῐν peptōkósi(n)	πεπτωκυίαις peptōkuíais	πεπτωκόσῐ / πεπτωκόσῐν peptōkósi(n)
Accusative		πεπτωκότᾰ peptōkóta	πεπτωκυῖᾰν peptōkuîan	πεπτωκός peptōkós		πεπτωκότε peptōkóte	πεπτωκυίᾱ peptōkuíā	πεπτωκότε peptōkóte		πεπτωκότᾰς peptōkótas	πεπτωκυίᾱς peptōkuíās	πεπτωκότᾰ peptōkóta
Vocative		πεπτωκώς peptōkṓs	πεπτωκυῖᾰ peptōkuîa	πεπτωκός peptōkós		πεπτωκότε peptōkóte	πεπτωκυίᾱ peptōkuíā	πεπτωκότε peptōkóte		πεπτωκότες peptōkótes	πεπτωκυῖαι peptōkuîai	πεπτωκότᾰ peptōkóta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πεπτωκότως peptōkótōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts.