προδοσία
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek[edit]
Etymology[edit]
From προδοτικός (prodotikós, “treacherous”) + -ίᾱ (-íā, suffix added to adjectives to form abstract nouns)
Pronunciation[edit]
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pro.do.sí.aː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pro.doˈsi.a/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pro.ðoˈsi.a/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pro.ðoˈsi.a/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pro.ðoˈsi.a/
Noun[edit]
προδοσίᾱ • (prodosíā) f (genitive προδοσίᾱς); first declension
Declension[edit]
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ προδοσίᾱ hē prodosíā |
τὼ προδοσίᾱ tṑ prodosíā |
αἱ προδοσίαι hai prodosíai | ||||||||||
Genitive | τῆς προδοσίᾱς tês prodosíās |
τοῖν προδοσίαιν toîn prodosíain |
τῶν προδοσιῶν tôn prodosiôn | ||||||||||
Dative | τῇ προδοσίᾳ têi prodosíāi |
τοῖν προδοσίαιν toîn prodosíain |
ταῖς προδοσίαις taîs prodosíais | ||||||||||
Accusative | τὴν προδοσίᾱν tḕn prodosíān |
τὼ προδοσίᾱ tṑ prodosíā |
τᾱ̀ς προδοσίᾱς tā̀s prodosíās | ||||||||||
Vocative | προδοσίᾱ prodosíā |
προδοσίᾱ prodosíā |
προδοσίαι prodosíai | ||||||||||
Notes: |
|