σεῦκλον

Ancient Greek

Alternative forms

• σεῦκτον (seûkton) — in John the Physician’s Therapeutics, possibly a scribal error

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈsef.klon/

• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsef.klon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsef.klon/

Noun

σεῦκλον • (seûklon) n (genitive σεύκλου); second declension

1. Byzantine form of τεῦτλον (teûtlon, “beet”)

Declension

Second declension of τὸ σεῦκλον; τοῦ σεύκλου (Byzantine)

Case / #	Singular	Plural
Nominative	τὸ σεῦκλον tò seûklon	τᾰ̀ σεῦκλᾰ tà seûkla
Genitive	τοῦ σεύκλου toû seúklou	τῶν σεύκλων tôn seúklōn
Dative	τῷ σεύκλῳ tôi seúklōi	τοῖς σεύκλοις toîs seúklois
Accusative	τὸ σεῦκλον tò seûklon	τᾰ̀ σεῦκλᾰ tà seûkla
Vocative	σεῦκλον seûklon	σεῦκλᾰ seûkla

Derived terms

• σευκλογουλάς (seuklogoulás)
• σευκλογούλιν (seuklogoúlin)

Descendants

• ⇒ Greek: σέσκουλο (séskoulo)
• → Bulgarian: цвекло́ (cvekló)
• → Old Church Slavonic: свеклъ (sveklŭ)
  • → Romanian: sfeclă
• → Old East Slavic: сеѵклъ (seüklŭ)
  • Russian: свёкла (svjókla)
• → Hungarian: cékla (via Slavic)
• → Macedonian: цвекло (cveklo)
• → Serbo-Croatian: cȉkla, cvȅkla
• → Slovak: cvikla
• → Yiddish: צוויק (tsvik) (via Slavic)

Further reading

• σευκλογούλιν in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften