σκάνδαλο

Greek

Alternative forms

• σκάνταλο (skántalo)

Etymology

Borrowed from Ancient Greek σκάνδαλον (skándalon, “trap, snare”); compare inherited σκάνταλο (skántalo).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskanðalo/
• Hyphenation: σκάν‧δα‧λο

Noun

σκάνδαλο • (skándalo) n (plural σκάνδαλα)

1. scandal (incident or event that disgraces or damages the reputation of the persons or organization involved)

   Ο υπεύθυνος της εταιρίας παραιτήθηκε μετά το σκάνδαλο.

   O ypéfthynos tis etairías paraitíthike metá to skándalo.

   The head of the company resigned after the scandal.

Declension

declension of σκάνδαλο

case     \     number	singular	plural
nominative	σκάνδαλο •	σκάνδαλα •
genitive	σκανδάλου •,  σκάνδαλου •	σκανδάλων •
accusative	σκάνδαλο •	σκάνδαλα •
vocative	σκάνδαλο •	σκάνδαλα •

Related terms

• ασκανδάλιστος (askandálistos, “not scandalised”, adjective)
• ροζ σκάνδαλο n (roz skándalo, “sexual scandal”)
• σκανδάλη f (skandáli, “trigger”)
• σκανδαλίζω (skandalízo, “to scandalize”)
• σκανδαλιστικός (skandalistikós, “scandalous”, adjective)
• σκανδαλοθηρία f (skandalothiría, “muckraking, scandalmongering”)
• σκανδαλοθηρώ f (skandalothiró, “to muckrake, to scandalmonger”)
• σκανδαλολογία f (skandalología, “talk of scandals”)
• σκανδαλολογώ (skandalologó, “to talk of scandals, to scandalize”)
• σκανδαλοπλόκος (skandaloplókos, “scandal-causing”)
• σκανδαλοποιός (skandalopoiós, “scandal-causing”)
• σκανδαλώδης (skandalódis, “scandalous”, adjective)
• compare with: σκανδαλιά f (skandaliá, “prank, escapade”)