συγκατοίκηση

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /si(ŋ).ɡaˈti.ci.si/

Noun

συγκατοίκηση • (sygkatoíkisi) f (plural συγκατοικήσεις)

1. cohabitation
2. concubinage

Declension

declension of συγκατοίκηση

case     \     number	singular	plural
nominative	συγκατοίκηση •	συγκατοικήσεις •
genitive	συγκατοίκησης •	συγκατοικήσεων •
accusative	συγκατοίκηση •	συγκατοικήσεις •
vocative	συγκατοίκηση •	συγκατοικήσεις •
Older or formal genitive singular: συγκατοικήσεως •