From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
թքնուլ • (tʻkʻnul)
- infinitive of թքնում (tʻkʻnum)
o-type
|
|
singular (uncountable)
|
| nominative
|
թքնուլ (tʻkʻnul)
|
| genitive
|
թքնլոյ (tʻkʻnloy)
|
| dative
|
թքնլոյ (tʻkʻnloy)
|
| accusative
|
թքնուլ (tʻkʻnul)
|
| ablative
|
թքնլոյ (tʻkʻnloy)
|
| instrumental
|
թքնլով (tʻkʻnlov)
|
| locative
|
թքնուլ (tʻkʻnul)
|
