From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
խրտչել • (xrtčʻel)
- infinitive of խրտչիմ (xrtčʻim)
o-type
|
|
singular (uncountable)
|
| nominative
|
խրտչել (xrtčʻel)
|
| genitive
|
խրտչելոյ (xrtčʻeloy)
|
| dative
|
խրտչելոյ (xrtčʻeloy)
|
| accusative
|
խրտչել (xrtčʻel)
|
| ablative
|
խրտչելոյ (xrtčʻeloy)
|
| instrumental
|
խրտչելով (xrtčʻelov)
|
| locative
|
խրտչել (xrtčʻel)
|
