հոյլ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

The origin is uncertain.

Noun

[edit]

հոյլ (hoyl)

  1. (usually in the plural) group (of people, animals, etc.)
    հոյլք երէոցhoylkʻ erēocʻherd, drove
    հոյլք թռչնոցhoylkʻ tʻṙčʻnocʻflight
    հոյլք մեղուացhoylkʻ mełuacʻswarm
    հոյլ ի հոյլhoyl i hoylin troops, by companies; in crowds
    ծաղկունք հոյլ ի հոյլ դեռափթիթքcałkunkʻ hoyl i hoyl deṙapʻtʻitʻkʻa thousand new-budding flowers

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Armenian: հույլ (huyl), հույլք (huylkʻ)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “հոյլք”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “հոյլք”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “հոյլ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
  • Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, page 417