From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
ներգոլ • (nergol)
- infinitive of ներգոմ (nergom)
o-type
|
|
singular (uncountable)
|
| nominative
|
ներգոլ (nergol)
|
| genitive
|
ներգոլոյ (nergoloy)
|
| dative
|
ներգոլոյ (nergoloy)
|
| accusative
|
ներգոլ (nergol)
|
| ablative
|
ներգոլոյ (nergoloy)
|
| instrumental
|
ներգոլով (nergolov)
|
| locative
|
ներգոլ (nergol)
|
