From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
ներկուլ • (nerkul)
- infinitive of ներկում (nerkum)
o-type
|
|
singular (uncountable)
|
| nominative
|
ներկուլ (nerkul)
|
| genitive
|
ներկլոյ (nerkloy)
|
| dative
|
ներկլոյ (nerkloy)
|
| accusative
|
ներկուլ (nerkul)
|
| ablative
|
ներկլոյ (nerkloy)
|
| instrumental
|
ներկլով (nerklov)
|
| locative
|
ներկուլ (nerkul)
|
