From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
սարտչել • (sartčʻel)
- infinitive of սարտչիմ (sartčʻim)
o-type
|
|
singular (uncountable)
|
| nominative
|
սարտչել (sartčʻel)
|
| genitive
|
սարտչելոյ (sartčʻeloy)
|
| dative
|
սարտչելոյ (sartčʻeloy)
|
| accusative
|
սարտչել (sartčʻel)
|
| ablative
|
սարտչելոյ (sartčʻeloy)
|
| instrumental
|
սարտչելով (sartčʻelov)
|
| locative
|
սարտչել (sartčʻel)
|
