սեյլան

Armenian

Etymology

From Persian سیلان (saylân, “the island of Ceylon”), probably via Turkic: compare Ottoman Turkish سیلان تاشی (Seylan taşı, “garnet”, literally “Ceylon stone”). Doublet of Ցեյլոն (Cʻeylon).

Pronunciation

• (Eastern Armenian, standard) IPA^(key): /sejˈlɑn/, [sejlɑ́n]
• (Western Armenian, standard) IPA^(key): /sejˈlɑn/, [sejlɑ́n]

Noun

սեյլան • (seylan) (dialectal)

1. garnet

   Synonym: նռնաքար (nṙnakʻar)

   • 1662, Aṙakʻel Dawrižecʻi, Girkʻ patmutʻeancʻ [Book of Histories] 53:

     Սարդիոնն, որ է սէյլանն, արիւն որ երթայ յինքենէ․ ի քթէն կամ յայլ տեղեաց, որ երկաթի կամ քարի եարայ չլինի․ նա զսէյլանն ի հետն պահելն զարիւն կտրէ, եւ ի կրակ չի այրիր որպէս զեաղութն՝ որպէս որ ի կրակն մտանէ՝ նոյնպէս ելանէ, եւ ոչ գոյնն աւերի եւ ոչ ճիլան։ Նոյնպէս եւ դեղին սէյլանն, որ է թիլայ եւ պիճատի եւ տպազիօն ասեն։

     Sardionn, or ē sēylann, ariwn or ertʻay yinkʻenē; i kʻtʻēn kam yayl teġeacʻ, or erkatʻi kam kʻari earay čʻlini; na zsēylann i hetn paheln zariwn ktrē, ew i krak čʻi ayrir orpēs zeaġutʻn, orpēs or i krakn mtanē, noynpēs elanē, ew očʻ goynn aweri ew očʻ čilan. Noynpēs ew deġin sēylann, or ē tʻilay ew pičati ew tpaziōn asen.

   • ca. 1680–1684, Baṙ girg taliani [An Armenian–Italian Dictionary published in Venice] page 53:

     սէլեան․ կրանաթօ

     sēlean; kranatʻō

     սէլեան (sēlean) = granato

   • 1712 – 1718, Sarhad, son of Šahveli, Account Book :

     որ Զ դանայ ալմազ մատանի առի, ոսկէ եւ սէլանօվ

     or Z danay almaz matani aṙi, oskē ew sēlanōv

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	սեյլան (seylan)	սեյլաններ (seylanner)
dative	սեյլանի (seylani)	սեյլանների (seylanneri)
ablative	սեյլանից (seylanicʻ)	սեյլաններից (seylannericʻ)
instrumental	սեյլանով (seylanov)	սեյլաններով (seylannerov)
locative	սեյլանում (seylanum)	սեյլաններում (seylannerum)
	definite forms
nominative	սեյլանը/սեյլանն (seylanə/seylann)	սեյլանները/սեյլաններն (seylannerə/seylannern)
dative	սեյլանին (seylanin)	սեյլաններին (seylannerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	սեյլանս (seylans)	սեյլաններս (seylanners)
dative	սեյլանիս (seylanis)	սեյլաններիս (seylanneris)
ablative	սեյլանիցս (seylanicʻs)	սեյլաններիցս (seylannericʻs)
instrumental	սեյլանովս (seylanovs)	սեյլաններովս (seylannerovs)
locative	սեյլանումս (seylanums)	սեյլաններումս (seylannerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	սեյլանդ (seyland)	սեյլաններդ (seylannerd)
dative	սեյլանիդ (seylanid)	սեյլաններիդ (seylannerid)
ablative	սեյլանիցդ (seylanicʻd)	սեյլաններիցդ (seylannericʻd)
instrumental	սեյլանովդ (seylanovd)	սեյլաններովդ (seylannerovd)
locative	սեյլանումդ (seylanumd)	սեյլաններումդ (seylannerumd)

Alternative forms

• սելյան (selyan), սելան (selan), սիլան (silan)
• սէյլան (sēylan), սէլեան (sēlean), սէլան (sēlan) — traditional orthography

Further reading

• Ačaṙean, Hračʻeay (1979) “սէյլան”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, volume IV, Yerevan: University Press, page 208a
• Riggs, Elias (1847) “սէլեան”, in A Vocabulary of Words Used in Modern Armenian But Not Found in the Ancient Armenian Lexicons, Smyrna: W. Griffitt, page 127
• Šahvelu ordi Sarhad (1994) Xačʻikyan Š. L., Pʻapʻazyan H. D., editors, Šahvelu ordi Sarhadi hašvetumarə [The Account Book of Sarhad, son of Šahveli] (Tntesakan patmutʻyan vaveragrer; 2)‎^[2] (in Armenian), Yerevan: Academy Press, page 180
• Sargsyan, Artem et al., editors (2008), “սելյան”, in Hayocʻ lezvi barbaṙayin baṙaran [Dialectal Dictionary of the Armenian Language] (in Armenian), volume V, Yerevan: Hayastan, page 206b
• Sargsyan, Artem et al., editors (2008), “սեյլան”, in Hayocʻ lezvi barbaṙayin baṙaran [Dialectal Dictionary of the Armenian Language] (in Armenian), volume V, Yerevan: Hayastan, page 299b