வல்லமை

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil[edit]

Etymology[edit]

From the root வல் (val).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

வல்லமை (vallamai)

  1. power, strength, might
    Synonyms: ஆற்றல் (āṟṟal), சக்தி (cakti), பலம் (palam)

Declension[edit]

ai-stem declension of வல்லமை (vallamai)
Singular Plural
Nominative வல்லமை
vallamai
வல்லமைகள்
vallamaikaḷ
Vocative வல்லமையே
vallamaiyē
வல்லமைகளே
vallamaikaḷē
Accusative வல்லமையை
vallamaiyai
வல்லமைகளை
vallamaikaḷai
Dative வல்லமைக்கு
vallamaikku
வல்லமைகளுக்கு
vallamaikaḷukku
Genitive வல்லமையுடைய
vallamaiyuṭaiya
வல்லமைகளுடைய
vallamaikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative வல்லமை
vallamai
வல்லமைகள்
vallamaikaḷ
Vocative வல்லமையே
vallamaiyē
வல்லமைகளே
vallamaikaḷē
Accusative வல்லமையை
vallamaiyai
வல்லமைகளை
vallamaikaḷai
Dative வல்லமைக்கு
vallamaikku
வல்லமைகளுக்கு
vallamaikaḷukku
Benefactive வல்லமைக்காக
vallamaikkāka
வல்லமைகளுக்காக
vallamaikaḷukkāka
Genitive 1 வல்லமையுடைய
vallamaiyuṭaiya
வல்லமைகளுடைய
vallamaikaḷuṭaiya
Genitive 2 வல்லமையின்
vallamaiyiṉ
வல்லமைகளின்
vallamaikaḷiṉ
Locative 1 வல்லமையில்
vallamaiyil
வல்லமைகளில்
vallamaikaḷil
Locative 2 வல்லமையிடம்
vallamaiyiṭam
வல்லமைகளிடம்
vallamaikaḷiṭam
Sociative 1 வல்லமையோடு
vallamaiyōṭu
வல்லமைகளோடு
vallamaikaḷōṭu
Sociative 2 வல்லமையுடன்
vallamaiyuṭaṉ
வல்லமைகளுடன்
vallamaikaḷuṭaṉ
Instrumental வல்லமையால்
vallamaiyāl
வல்லமைகளால்
vallamaikaḷāl
Ablative வல்லமையிலிருந்து
vallamaiyiliruntu
வல்லமைகளிலிருந்து
vallamaikaḷiliruntu

References[edit]