ἀγγελεῖται

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡe.lêː.tai̯/ → /aɲ.ɟeˈli.tɛ/ → /aɲ.ɟeˈli.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡe.lêː.tai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡeˈli.tɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.tɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.te/

Verb

ᾰ̓γγελεῖται • (angeleîtai)

1. third-person singular future middle indicative contracted of ᾰ̓γγέλλω (angéllō)