ἀποστερησάμενε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sá.me.ne/ → /a.pos.te.riˈsa.me.ne/ → /a.pos.te.riˈsa.me.ne/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sá.me.ne/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝ˈsa.me.ne/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈsa.me.ne/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈsa.me.ne/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.riˈsa.me.ne/

Participle

ἀποστερησάμενε • (aposterēsámene)

1. masculine vocative singular of ἀποστερησάμενος (aposterēsámenos)