ἐρέτας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.ré.taːs/ → /eˈre.tas/ → /eˈre.tas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.ré.taːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eˈre.tas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈre.tas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈre.tas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈre.tas/

Noun

ἐρέτᾱς • (erétās)

1. accusative plural of ἐρέτης (erétēs)