błotko

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From błoto +‎ -ko. First attested in 1560.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈbwɔt.kɔ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔtkɔ
  • Syllabification: błot‧ko

Noun

[edit]

błotko n

  1. diminutive of błoto
    Synonym: błocko

Declension

[edit]
[edit]
adjectives
adverb
nouns
verbs

References

[edit]
  1. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “błotko”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  2. ^ błotko in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]
  • błotko in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • błotko in Polish dictionaries at PWN