indicticius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From indictus +‎ -īcius.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

indictīcius (feminine indictīcia, neuter indictīcium); first/second-declension adjective

  1. declared, proclaimed

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative indictīcius indictīcia indictīcium indictīciī indictīciae indictīcia
Genitive indictīciī indictīciae indictīciī indictīciōrum indictīciārum indictīciōrum
Dative indictīciō indictīciō indictīciīs
Accusative indictīcium indictīciam indictīcium indictīciōs indictīciās indictīcia
Ablative indictīciō indictīciā indictīciō indictīciīs
Vocative indictīcie indictīcia indictīcium indictīciī indictīciae indictīcia

Related terms[edit]

References[edit]