indictitius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

indictītius (feminine indictītia, neuter indictītium); first/second-declension adjective

  1. Alternative form of indictīcius

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative indictītius indictītia indictītium indictītiī indictītiae indictītia
Genitive indictītiī indictītiae indictītiī indictītiōrum indictītiārum indictītiōrum
Dative indictītiō indictītiō indictītiīs
Accusative indictītium indictītiam indictītium indictītiōs indictītiās indictītia
Ablative indictītiō indictītiā indictītiō indictītiīs
Vocative indictītie indictītia indictītium indictītiī indictītiae indictītia

References

[edit]