oburzenie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔ.buˈʐɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: o‧bu‧rze‧nie

Noun[edit]

oburzenie n

  1. outrage, indignation

Declension[edit]

Declension of oburzenie
singular
nominative oburzenie
genitive oburzenia
dative oburzeniu
accusative oburzenie
instrumental oburzeniem
locative oburzeniu
vocative oburzenie

Noun[edit]

oburzenie n

  1. verbal noun of oburzyć

Declension[edit]

Declension of oburzenie
singular
nominative oburzenie
genitive oburzenia
dative oburzeniu
accusative oburzenie
instrumental oburzeniem
locative oburzeniu
vocative oburzenie

Related terms[edit]

adjectives
adverbs
verbs

Further reading[edit]

  • oburzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oburzenie in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=oburzenie&oldid=72353555"