osączenie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: osaczenie

Polish[edit]

Etymology[edit]

From osączyć +‎ -enie.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔ.sɔnˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: o‧są‧cze‧nie

Noun[edit]

osączenie n

  1. verbal noun of osączyć

Declension[edit]

Declension of osączenie
singular
nominative osączenie
genitive osączenia
dative osączeniu
accusative osączenie
instrumental osączeniem
locative osączeniu
vocative osączenie

Further reading[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=osączenie&oldid=76853428"