osaczenie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: osączenie

Polish[edit]

Etymology[edit]

From osaczyć +‎ -enie.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔ.saˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: o‧sa‧cze‧nie

Noun[edit]

osaczenie n

  1. verbal noun of osaczyć

Declension[edit]

Declension of osaczenie
singular
nominative osaczenie
genitive osaczenia
dative osaczeniu
accusative osaczenie
instrumental osaczeniem
locative osaczeniu
vocative osaczenie

Further reading[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=osaczenie&oldid=76853427"