usnąć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish usnąć, from Proto-Slavic *usъnǫti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈus.nɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -usnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: us‧nąć

Verb

usnąć pf (imperfective usypiać)

1. (intransitive) to fall asleep

   Synonym: zasnąć

Conjugation

Conjugation of usnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		usnąć
future tense	1st	usnę			uśniemy
	2nd	uśniesz			uśniecie
	3rd	uśnie			usną
	impersonal	uśnie się
past tense	1st	usnąłem, -(e)m usnął	usnęłam, -(e)m usnęła	usnęłom, -(e)m usnęło	usnęliśmy, -(e)śmy usnęli	usnęłyśmy, -(e)śmy usnęły
	2nd	usnąłeś, -(e)ś usnął	usnęłaś, -(e)ś usnęła	usnęłoś, -(e)ś usnęło	usnęliście, -(e)ście usnęli	usnęłyście, -(e)ście usnęły
	3rd	usnął	usnęła	usnęło	usnęli	usnęły
	impersonal	uśnięto
conditional	1st	usnąłbym, bym usnął	usnęłabym, bym usnęła	usnęłobym, bym usnęło	usnęlibyśmy, byśmy usnęli	usnęłybyśmy, byśmy usnęły
	2nd	usnąłbyś, byś usnął	usnęłabyś, byś usnęła	usnęłobyś, byś usnęło	usnęlibyście, byście usnęli	usnęłybyście, byście usnęły
	3rd	usnąłby, by usnął	usnęłaby, by usnęła	usnęłoby, by usnęło	usnęliby, by usnęli	usnęłyby, by usnęły
	impersonal	uśnięto by
imperative	1st	niech usnę			uśnijmy
	2nd	uśnij			uśnijcie
	3rd	niech uśnie			niech usną
anterior adverbial participle		usnąwszy
verbal noun		uśnięcie

Related terms

adjectives

• senny
• śpiący

 

nouns

• sen
• senność

 

Further reading

• usnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• usnąć in Polish dictionaries at PWN