zasnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From za- +‎ Proto-Slavic *sъpnǫti.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈza.snɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -asnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: za‧snąć

Verb

[edit]

zasnąć pf (imperfective zasypiać)

  1. (intransitive) to fall asleep
    Synonym: usnąć
    Antonym: obudzić się

Conjugation

[edit]
Conjugation of zasnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zasnąć
future tense 1st zasnę zaśniemy
2nd zaśniesz zaśniecie
3rd zaśnie zasną
impersonal zaśnie się
past tense 1st zasnąłem,
-(e)m zasnął
zasnęłam,
-(e)m zasnęła
zasnęłom,
-(e)m zasnęło
zasnęliśmy,
-(e)śmy zasnęli
zasnęłyśmy,
-(e)śmy zasnęły
2nd zasnąłeś,
-(e)ś zasnął
zasnęłaś,
-(e)ś zasnęła
zasnęłoś,
-(e)ś zasnęło
zasnęliście,
-(e)ście zasnęli
zasnęłyście,
-(e)ście zasnęły
3rd zasnął zasnęła zasnęło zasnęli zasnęły
impersonal zaśnięto
conditional 1st zasnąłbym,
bym zasnął
zasnęłabym,
bym zasnęła
zasnęłobym,
bym zasnęło
zasnęlibyśmy,
byśmy zasnęli
zasnęłybyśmy,
byśmy zasnęły
2nd zasnąłbyś,
byś zasnął
zasnęłabyś,
byś zasnęła
zasnęłobyś,
byś zasnęło
zasnęlibyście,
byście zasnęli
zasnęłybyście,
byście zasnęły
3rd zasnąłby,
by zasnął
zasnęłaby,
by zasnęła
zasnęłoby,
by zasnęło
zasnęliby,
by zasnęli
zasnęłyby,
by zasnęły
impersonal zaśnięto by
imperative 1st niech zasnę zaśnijmy
2nd zaśnij zaśnijcie
3rd niech zaśnie niech zasną
anterior adverbial participle zasnąwszy
verbal noun zaśnięcie
[edit]

Further reading

[edit]
  • zasnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zasnąć in Polish dictionaries at PWN