zapowiednik

Polish

Etymology

From zapowiedzieć +‎ -nik. First attested in 1809.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.pɔˈvjɛd.ɲik/
• Rhymes: -ɛdɲik
• Syllabification: za‧po‧wied‧nik

Noun

zapowiednik m inan

1. (obsolete) promise, omen (sign of what's to come)

   Synonyms: prognostyk, przedsionek, omen, zapowiedź, zwiastun

Declension

Declension of zapowiednik

	singular	plural
nominative	zapowiednik	zapowiedniki
genitive	zapowiednika	zapowiedników
dative	zapowiednikowi	zapowiednikom
accusative	zapowiednik	zapowiedniki
instrumental	zapowiednikiem	zapowiednikami
locative	zapowiedniku	zapowiednikach
vocative	zapowiedniku	zapowiedniki

Related terms

adjective

• zapowiedni

 

nouns

• zapowiadacz
• zapowiadaczka
• zapowiednia
• zapowiedź

 

verbs

• powiedzieć pf, powiadać impf
• zapowiedzieć pf, zapowiadać impf

 

Further reading

• zapowiednik in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “zapowiednik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zapowiednik”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 8, Warsaw, page 229