blizenka

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: blizenką

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From blizna +‎ -ka. First attested in 1806.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bliˈzɛŋ.ka/
  • Rhymes: -ɛŋka
  • Syllabification: bli‧zen‧ka

Noun

[edit]

blizenka f

  1. diminutive of blizna

Declension

[edit]
[edit]
adjectives
adverbs
noun
verbs

References

[edit]
  1. ^ Jerzy Samuel Bandtkie (1806) Słownik dokładny języka polskiego i niemieckiego do podoręcznego używania dla Polaków i Niemców[1] (in Polish), page 28
  2. ^ blizenka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]