rozsadnik

Polish

Etymology

From rozsadzić +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈsad.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -adɲik
• Syllabification: roz‧sad‧nik

Noun

rozsadnik m inan

1. (horticulture) seedbed (ground prepared for planting of seeds)

   Synonym: szkółka

2. (horticulture) trial field

   Synonym: matecznik

3. carrier, spreader (an animal or a person carrying something bad)

   Synonym: nosiciel

Declension

Declension of rozsadnik

	singular	plural
nominative	rozsadnik	rozsadniki
genitive	rozsadnika	rozsadników
dative	rozsadnikowi	rozsadnikom
accusative	rozsadnik	rozsadniki
instrumental	rozsadnikiem	rozsadnikami
locative	rozsadniku	rozsadnikach
vocative	rozsadniku	rozsadniki

Related terms

noun

• rozsada

 

verbs

• rozsadzać
• rozsadzić

 

Further reading

• rozsadnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozsadnik in Polish dictionaries at PWN