önbilgi

Turkish

Etymology

From ön (“front”) +‎ bilgi (“knowledge”).

Noun

önbilgi (definite accusative önbilgiyi, plural önbilgiler)

1. foreknowledge

Declension

Inflection
Nominative	önbilgi
Definite accusative	önbilgiyi
	Singular	Plural
Nominative	önbilgi	önbilgiler
Definite accusative	önbilgiyi	önbilgileri
Dative	önbilgiye	önbilgilere
Locative	önbilgide	önbilgilerde
Ablative	önbilgiden	önbilgilerden
Genitive	önbilginin	önbilgilerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular önbilgim önbilgilerim 2nd singular önbilgin önbilgilerin 3rd singular önbilgisi önbilgileri 1st plural önbilgimiz önbilgilerimiz 2nd plural önbilginiz önbilgileriniz 3rd plural önbilgileri önbilgileri Definite accusative Singular Plural 1st singular önbilgimi önbilgilerimi 2nd singular önbilgini önbilgilerini 3rd singular önbilgisini önbilgilerini 1st plural önbilgimizi önbilgilerimizi 2nd plural önbilginizi önbilgilerinizi 3rd plural önbilgilerini önbilgilerini Dative Singular Plural 1st singular önbilgime önbilgilerime 2nd singular önbilgine önbilgilerine 3rd singular önbilgisine önbilgilerine 1st plural önbilgimize önbilgilerimize 2nd plural önbilginize önbilgilerinize 3rd plural önbilgilerine önbilgilerine Locative Singular Plural 1st singular önbilgimde önbilgilerimde 2nd singular önbilginde önbilgilerinde 3rd singular önbilgisinde önbilgilerinde 1st plural önbilgimizde önbilgilerimizde 2nd plural önbilginizde önbilgilerinizde 3rd plural önbilgilerinde önbilgilerinde Ablative Singular Plural 1st singular önbilgimden önbilgilerimden 2nd singular önbilginden önbilgilerinden 3rd singular önbilgisinden önbilgilerinden 1st plural önbilgimizden önbilgilerimizden 2nd plural önbilginizden önbilgilerinizden 3rd plural önbilgilerinden önbilgilerinden Genitive Singular Plural 1st singular önbilgimin önbilgilerimin 2nd singular önbilginin önbilgilerinin 3rd singular önbilgisinin önbilgilerinin 1st plural önbilgimizin önbilgilerimizin 2nd plural önbilginizin önbilgilerinizin 3rd plural önbilgilerinin önbilgilerinin