þynna

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈθɪnːa/
• Rhymes: -ɪnːa

Etymology 1

Verb

þynna (weak verb, third-person singular past indicative þynnti, supine þynnt)

1. (transitive, with accusative) to thin, to make thinner
2. (reflexive, þynnast) to thin, to get thinner
3. (transitive, with accusative) to dilute

Conjugation

þynna — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að þynna
supine (sagnbót)		þynnt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þynnandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þynni	við þynnum	present (nútíð)	ég þynni	við þynnum
	þú þynnir	þið þynnið		þú þynnir	þið þynnið
	hann, hún, það þynnir	þeir, þær, þau þynna		hann, hún, það þynni	þeir, þær, þau þynni
past (þátíð)	ég þynnti	við þynntum	past (þátíð)	ég þynnti	við þynntum
	þú þynntir	þið þynntuð		þú þynntir	þið þynntuð
	hann, hún, það þynnti	þeir, þær, þau þynntu		hann, hún, það þynnti	þeir, þær, þau þynntu
imperative (boðháttur)	þynn (þú)	þynnið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þynntu	þynniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þynnast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að þynnast
supine (sagnbót)		þynnst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þynnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þynnist	við þynnumst	present (nútíð)	ég þynnist	við þynnumst
	þú þynnist	þið þynnist		þú þynnist	þið þynnist
	hann, hún, það þynnist	þeir, þær, þau þynnast		hann, hún, það þynnist	þeir, þær, þau þynnist
past (þátíð)	ég þynntist	við þynntumst	past (þátíð)	ég þynntist	við þynntumst
	þú þynntist	þið þynntust		þú þynntist	þið þynntust
	hann, hún, það þynntist	þeir, þær, þau þynntust		hann, hún, það þynntist	þeir, þær, þau þynntust
imperative (boðháttur)	þynnst (þú)	þynnist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þynnstu	þynnisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þynntur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þynntur	þynnt	þynnt		þynntir	þynntar	þynnt
accusative (þolfall)	þynntan	þynnta	þynnt		þynnta	þynntar	þynnt
dative (þágufall)	þynntum	þynntri	þynntu		þynntum	þynntum	þynntum
genitive (eignarfall)	þynnts	þynntrar	þynnts		þynntra	þynntra	þynntra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þynnti	þynnta	þynnta		þynntu	þynntu	þynntu
accusative (þolfall)	þynnta	þynntu	þynnta		þynntu	þynntu	þynntu
dative (þágufall)	þynnta	þynntu	þynnta		þynntu	þynntu	þynntu
genitive (eignarfall)	þynnta	þynntu	þynnta		þynntu	þynntu	þynntu

Derived terms

• þynning

Related terms

• þunnur
• þynnka

Etymology 2

From Proto-Germanic *þunnijǭ.

Noun

þynna f (genitive singular þynnu, nominative plural þynnur)

1. thin sheet; film

Declension

declension of þynna

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	þynna	þynnan	þynnur	þynnurnar
accusative	þynnu	þynnuna	þynnur	þynnurnar
dative	þynnu	þynnunni	þynnum	þynnunum
genitive	þynnu	þynnunnar	þynna	þynnanna