łaczny

See also: Laczny and łączny

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *òlčьnъ.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɫat͡ʃʲnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɫat͡ʃʲnɨ/

Adjective

łaczny

1. (figurative) hungry (wanting something)
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 145, 5:

     Chwalcze... gospodna..., gensze... dage karmø lacznym (esurientibus)

     [Chwalcie... Gospodna..., jenże... daje karmią łacznym (esurientibus)]

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “łaczny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN