świątobliwy

Polish

Etymology

From unattested *świątoba (from święty + -oba) + -liwy.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɕfjɔn.tɔˈbli.vɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ivɨ
• Syllabification: świą‧to‧bli‧wy

Adjective

świątobliwy (comparative świątobliwszy, superlative najświątobliwszy, derived adverb świątobliwie)

1. (literary) saintly

Declension

Declension of świątobliwy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	świątobliwy		świątobliwa	świątobliwe	świątobliwi	świątobliwe
genitive	świątobliwego		świątobliwej	świątobliwego	świątobliwych
dative	świątobliwemu		świątobliwej	świątobliwemu	świątobliwym
accusative	świątobliwego	świątobliwy	świątobliwą	świątobliwe	świątobliwych	świątobliwe
instrumental	świątobliwym		świątobliwą	świątobliwym	świątobliwymi
locative	świątobliwym		świątobliwej	świątobliwym	świątobliwych

Derived terms

noun

• świątobliwość

 

Further reading

• świątobliwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• świątobliwy in Polish dictionaries at PWN