Υψηλότατος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὑψηλότατος (hupsēlótatos), superlative of ὑψηλός (hupsēlós, “high”), Semantic loan from English Highness.

Pronunciation

• IPA^(key): /ipsiˈlotatos/
• Hyphenation: Υ‧ψη‧λό‧τα‧τος

Noun

Υψηλότατος • (Ypsilótatos) m (plural Υψηλότατοι, feminine Υψηλοτάτη)

1. Highness (title of address for princes)

Declension

declension of Υψηλότατος

case     \     number	singular	plural
nominative	Υψηλότατος •	Υψηλότατοι •
genitive	Υψηλοτάτου •	Υψηλοτάτων •
accusative	Υψηλότατο •	Υψηλοτάτους •
vocative	Υψηλότατε •	Υψηλότατοι •

Synonyms

• Αυτού Υψηλότης f (Aftoú Ypsilótis, “His Highness”)