άνομος

Greek

Adjective

άνομος • (ánomos) m (feminine άνομη, neuter άνομο)

1. illegal, illicit

   Synonym: παράνομος (paránomos)

   Antonym: νόμιμος (nómimos)

2. lawless
3. unjust

Declension

Declension of άνομος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	άνομος •	άνομη •	άνομο •	άνομοι •	άνομες •	άνομα •
genitive	άνομου •	άνομης •	άνομου •	άνομων •	άνομων •	άνομων •
accusative	άνομο •	άνομη •	άνομο •	άνομους •	άνομες •	άνομα •
vocative	άνομε •	άνομη •	άνομο •	άνομοι •	άνομες •	άνομα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο άνομος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο άνομος, etc.)