αβόλευτος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
αβόλευτος • (avóleftos) m (feminine αβόλευτη, neuter αβόλευτο)
- unemployed (person)
- inconvenient, not arrangeable
Declension[edit]
Declension of αβόλευτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αβόλευτος • | αβόλευτη • | αβόλευτο • | αβόλευτοι • | αβόλευτες • | αβόλευτα • |
| genitive | αβόλευτου • | αβόλευτης • | αβόλευτου • | αβόλευτων • | αβόλευτων • | αβόλευτων • |
| accusative | αβόλευτο • | αβόλευτη • | αβόλευτο • | αβόλευτους • | αβόλευτες • | αβόλευτα • |
| vocative | αβόλευτε • | αβόλευτη • | αβόλευτο • | αβόλευτοι • | αβόλευτες • | αβόλευτα • |