αναχωρητής
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Noun[edit]
αναχωρητής • (anachoritís) m (plural αναχωρητές, feminine αναχωρήτρια)
Declension[edit]
declension of αναχωρητής
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | αναχωρητής • | αναχωρητές • |
| genitive | αναχωρητή • | αναχωρητών • |
| accusative | αναχωρητή • | αναχωρητές • |
| vocative | αναχωρητή • | αναχωρητές • |
Related terms[edit]
- and see: αναχωρώ (anachoró, “to depart”)
- αναχωρητήριο n (anachoritírio, “hermitage”)
- αναχωρητισμός m (anachoritismós, “anachoresis”)