αντίπαλος

Greek

Adjective

αντίπαλος • (antípalos) m (feminine αντίπαλη, neuter αντίπαλο)

1. rival, competitor, enemy

Declension

Declension of αντίπαλος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αντίπαλος •	αντίπαλη •	αντίπαλο •	αντίπαλοι •	αντίπαλες •	αντίπαλα •
genitive	αντίπαλου •	αντίπαλης •	αντίπαλου •	αντίπαλων •	αντίπαλων •	αντίπαλων •
accusative	αντίπαλο •	αντίπαλη •	αντίπαλο •	αντίπαλους •	αντίπαλες •	αντίπαλα •
vocative	αντίπαλε •	αντίπαλη •	αντίπαλο •	αντίπαλοι •	αντίπαλες •	αντίπαλα •

Noun

αντίπαλος • (antípalos) m or f (plural αντίπαλοι)

1. adversary, enemy, rival
2. opponent, rival
3. contestant, contender

Declension

declension of αντίπαλος

case     \     number	singular	plural
nominative	αντίπαλος •	αντίπαλοι •
genitive	αντίπαλου •,  αντιπάλου •	αντίπαλων •,  αντιπάλων •
accusative	αντίπαλο •	αντίπαλους •,  αντιπάλους •
vocative	αντίπαλε •	αντίπαλοι •
Second forms are formal.

Related terms

• αντιπαλεύω (antipalévo, “to fight”)
• αντιπαλότητα f (antipalótita, “rivalry”)