απαρηγόρητος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
α- (a-) + παρηγοριά (parigoriá, “consolation”) + -τος (-tos)
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
απαρηγόρητος • (aparigóritos) m (feminine απαρηγόρητη, neuter απαρηγόρητο)
- inconsolable, disconsolate, unconsoled
- Synonym: απαραμύθητος (aparamýthitos)
- Antonym: παρήγορος (parígoros)
Declension[edit]
Declension of απαρηγόρητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απαρηγόρητος • | απαρηγόρητη • | απαρηγόρητο • | απαρηγόρητοι • | απαρηγόρητες • | απαρηγόρητα • |
| genitive | απαρηγόρητου • | απαρηγόρητης • | απαρηγόρητου • | απαρηγόρητων • | απαρηγόρητων • | απαρηγόρητων • |
| accusative | απαρηγόρητο • | απαρηγόρητη • | απαρηγόρητο • | απαρηγόρητους • | απαρηγόρητες • | απαρηγόρητα • |
| vocative | απαρηγόρητε • | απαρηγόρητη • | απαρηγόρητο • | απαρηγόρητοι • | απαρηγόρητες • | απαρηγόρητα • |
Related terms[edit]
- απαρηγορήτως (aparigorítos, “disconsolately, inconsolably”)